Hyperkeratose
Beginpagina:Dermatologische onderwerpen
article.category:Huidziektes
Hyperkeratose is een verhoogde keratinisatie van de hoornlaag van de huid. De bovenste huidlaag is dikker op bepaalde zones of alleen op specifieke punten. Een typisch voorbeeld is eelt op de voetzolen, veroorzaakt door druk en beweging.
Sommige infecties kunnen ook hyperkeratose veroorzaken. Bovendien kan hyperkeratose in combinatie met bepaalde ziekten, bijv. ichthyosis optreden.
Oorzaak
Ichthyosis (van het Grieks ichthys - vis) is eigenlijk een verzamelnaam voor verschillende vormen van een verstoord verhoorningsproces van de huid en is bijna altijd erfelijk. De meest voorkomende vorm van erfelijke ichthyosis is ichthyosis vulgaris. Dit manifesteert zich in diffuse hyperkeratosen en droge schubben. Zowel mannen en vrouwen kunnen dit hebben. Soms gaat het gepaard met milde symptomen, zonder enig ongemak.
De op één na meest voorkomende vorm is ichthyosis-X, dat bijna uitsluitend bij mannen voorkomt.
Bij beide vormen van de ziekte kunnen symptomen al optreden vanaf de geboorte of pas op latere leeftijd. De belangrijkste kenmerken van ichthyosis zijn schubbige hyperkeratosen, onvoldoende afschilfering op grote huidzones. Milde vormen vertalen zich in een droge, licht schilferige huid, die vooral in de winter uitgesproken is. Er is ook af en toe jeuk. In ernstige gevallen kan de huid eruit zien als een reptielenhuid. Transpiratie en thermische regulatie zijn vaak ook aangetast. Ichthyosis is niet besmettelijk.
De behandeling
Vanuit therapeutisch perspectief is het belangrijk om hervettende producten te gebruiken om de droge huid, met neiging tot schubvorming, te verzorgen.
Zalven, huidcrèmes of lotions met ureum zijn belangrijk om vele soorten ichthyosis te behandelen. Systemische (interne) therapieën zijn ook geschikt om heel ernstige gevallen te behandelen.